İyi Konsollar Başarısız Olduğunda—SEGA Dreamcast

Dreamcast'in, SEGA'nın forma dönüşünün sinyalini verdiği ve bazı olağanüstü özellikler ve harika oyunlarla geldiği iddia edildi. Bunun yerine Dreamcast, SEGA'nın son ev konsolu oldu ve şirkete 400 milyon doların üzerinde net zarar verdi.

Peki Dreamcast iyi bir konsol olmasına rağmen neden başarısız oldu? Hadi bir bakalım.

SEGA Dreamcast Neydi?

Dreamcast, SEGA'nın 1998'de Japonya'da ve 1999'da Kuzey Amerika ve Avrupa'da piyasaya sürdüğü beşinci ve son ev konsoluydu. Dreamcast, bize PS2'yi de veren altıncı konsol neslindeki ilk konsoldu. Xbox ve GameCube - Dreamcast'in son ikisiyle rekabet edecek kadar uzun yaşamamasına rağmen konsollar.

İnsanlar bugünlerde Dreamcast'i zamanının ötesinde olduğu için övüyor - oyunculara evlerinde gerçek bir arcade deneyimi yaşattı. Dreamcast, Crazy Taxi, Jet Set Radio ve Soulcalibur gibi unutulmaz oyunlara sahipti ve kült hit Shenmue'yi oynadı. Dreamcast aynı zamanda çevrimiçi oynama yeteneğine de sahipti ve bağlantı kurmak için yerleşik bir modeme sahip ilk konsoldu. internete ve arcade deneyimini gerçekten ortaya çıkaran bazı istisnai aksesuarlara sahipti. hayat.

Güçlü yönlerine rağmen Dreamcast hiçbir zaman tutunamadı. SEGA için ticari bir başarısızlık oldu, yaklaşık 9 milyon adet sattı ve şirket, Mart 2001'de, ömrünün 3 yıldan az bir süre sonra Dreamcast'i durdurdu.

İlgili: Video Oyunu Nesilleri Nedir ve Neden Bunları Kullanıyoruz?

SEGA Dreamcast Neden Başarısız Oldu?

Dreamcast'in başarısız olmasına üç ana neden yol açtı: kimlik eksikliği, eğlenceli ancak sığ oyunları ve PS2.

Dreamcast'i rahatsız eden çeşitli tuzaklar olsa da, çevrimiçi oyunlara ve insanlara verdiği desteği görmezden gelen oyuncular gibi Dreamcast'in oyunlarını kolayca korsanlaştırabilirdi, bu üç faktör nihayetinde Dreamcast'in erken çıkmasına neden olan şeydi. ömür.

1. SEGA, Dreamcast'in Kimliğini Donanım Sürümlerinin Arasına Gömdü

Dreamcast, birkaç farklı faktör nedeniyle başarısız oldu, ancak hiçbiri SEGA'nın kendisinden daha önemli değildi. Kötü yönetim kararları, Dreamcast'in hak ettiği takdiri asla alamamasının temel nedeniydi.

SEGA, yaptığı birçok hatadan biri, diğer ev donanımı sürümleri arasında Dreamcast'in kimliğini inanılmaz derecede belirsiz hale getirdi. SEGA, 1989'dan 1999'a kadar bir dizi cihazı piyasaya sürdü: SEGA Genesis (1989), SEGA CD (1992), SEGA 32X (1994), SEGA Saturn (1995) ve ardından Dreamcast (1999).

Bu, oyuncuların her bir SEGA cihazının amacının ne olduğu konusunda kafasını karıştırdı - aksesuarlar mı yoksa farklı konsollar mı? Ve onları rekabette öne çıkaran neydi?

SEGA Genesis'ten sonraki her bir ardışık sürüm, SEGA CD'si ve SEGA 32X'in tüm zamanların en kötü oyun konsollarından bazıları. Kötü oyun kütüphaneleri, kötü pazarlama ve belirgin özelliklerin eksikliği, özellikle mükemmel PS1 ve Nintendo 64'ün ardından çoğu oyuncunun SEGA'ya atfettiği şeylerdi. Bu nedenle, Dreamcast raflara çarptığında, SEGA'nın bir dizi ticari başarısızlığı göz önüne alındığında, oyuncular onu alıp almayacaklarından çok emin değildi.

SEGA'nın kötü kararlarının ardından kimlik eksikliği ile Dreamcast'in rekabete karşı savaşma şansı yoktu, bu da kötü bir konsol olmadığı düşünüldüğünde üzücü.

2. Oyuncular Daha Derin Bir Oyun Deneyimi Arıyordu

Daha önce de belirtildiği gibi, Dreamcast bazı harika oyunlara sahipti. Soulcalibur, Jet Set Radio, Crazy Taxi, Power Stone, Shenmue, Sonic Adventure—Dreamcast'in eğlenceli oyunları eksik değildi.

Sorun şu ki, Dreamcast oyunlarının çoğu, oyuncuların oyunlarında daha fazlasını aradıkları bir dönemde sığ deneyimler sunuyordu. Örneğin, PS1 Metal Gear Solid, Resident Evil, Spider-Man (2000) gibi özelliklere sahipti. Bu oyunlar, oyunculara Dreamcast'in oyun setinden daha fazlasını sunarak ilgi çekici anlatılar ve farklı bir oyun deneyimi sunuyordu.

İyi grafiklerine ve performanslarına rağmen, Dreamcast'in oyunları, yavaş yavaş daha derinlemesine oyun deneyimlerine yol açan arcade çağındaydı.

3. PS2, Satın Alınacak Konsol Olarak Kendini Sağlamlaştırdı

PS2, Dreamcast için tabuttaki son çiviydi.

Sony, Dreamcast'in Kuzey Amerika'da piyasaya sürülmesinden önce PS2'yi duyurdu ve hemen inşa edildi. PS2'yi oyun oynamayanlara satan olağanüstü bir özellik olan çok daha fazla donanım, daha ayrıntılı oyunlar ve DVD oynatıcı olarak işlev görme yeteneği ile her yönden daha iyiydi.

İnsanlar, Sony'nin PS1'e yönelik takibinin ne olacağını görmek için heyecanlandılar. Ve şimdi bir Dreamcast satın almak veya bir PS2 almak için gelecek yıl beklemek arasında bir seçim yapıldığında, oyuncular beklemekten mutlu oldular. Ve şunu gösterdi — PS2, 155 milyonun üzerinde satışla hala tüm zamanların en çok satan konsolu.

PS2, Microsoft'un Sony ile rekabet edebilmek için yarattığı Xbox'ı da beraberinde getirdi ve Nintendo'nun GameCube'u yoldaydı. 2000 yılında Sony, PS2'yi piyasaya sürdü ve Microsoft ve Nintendo, konsollarını duyurdu. Yani, Dreamcast'in piyasaya sürülmesinden bir yıl sonra, konsol zaten rekabetin çok gerisindeydi.

PS2, Dreamcast'in önde başlamasına rağmen altıncı konsol nesline öncülük etti ve insanlar onu satın alınacak ve yenilecek konsol olarak gördüler. Çoğu oyuncu, PS2'nin piyasaya sürülmesinden ve Xbox ve GameCube duyurularından hemen sonra Dreamcast'i unuttu.

SEGA, Dreamcast ile Neyi Farklı Yapabilirdi?

SEGA, çeşitli aksiliklerini düşünerek, Dreamcast'in başarısını sağlamak için neyi farklı şekilde yapabilirdi? Dreamcast'in tasarımının büyük ölçüde aynı kalacağını varsayarsak, işte birkaç seçenek.

Birincisi, SEGA asla SEGA CD'sini, SEGA 32X'i ve potansiyel olarak SEGA Satürn'ü piyasaya sürmemeliydi. SEGA, bu ürünleri satın alınmayı haklı gösterecek kadar belirgin hale getirmedi ve hepsi, daha piyasaya sürülmeden önce oyuncuların Dreamcast hakkındaki görüşlerini olumsuz etkiledi. Dreamcast, başarılı SEGA Genesis'in ardından SEGA'nın bir sonraki sürümü olmalıydı ve bazı müthiş arcade oyunlarıyla gerçek bir 3D konsol olarak SEGA Satürn'ün yerine başlatılabilirdi.

Bununla birlikte, Dreamcast ayrıca daha çeşitli oyunlar sunabilirdi ve onu satın alınması gereken bir konsol olarak markalaştıran bir oyun veya franchise'dan yoksundu. Elbette, Dreamcast'in figürleri (Sonic) ve franchise'ları (Soulcalibur) vardı, ancak oyunlarının çoğu arcade çağında kaldı ve yeni, ayrıntılı oyun deneyimleri veya anlatıları yoktu. Dreamcast inatla aynısından fazlasını teklif etti, ancak Resident Evil veya Halo kalibreli bir oyundan şiddetle yoksundu.

Bu iki şey olsaydı, Dreamcast'in rekabette başarı şansı daha yüksek olurdu. Şimdi sevgiyle bakılıyor, ancak piyasaya sürüldüğü zaman bağlamında, yazmak kolaydı. Dreamcast, yaklaşmakta olanın kalitesiyle eşleşmeyen bir başka ılık SEGA konsolu olarak çıktı yarışma.

İlgili: Eski Oyun Konsollarını Satın Almanız İçin Nedenler

Dreamcast, Başarısız Olmayı Hak Etmeyen Bir Konsoldur

Her şey farklı olsaydı, Dreamcast dünyanın dört bir yanındaki izleyiciler arasında bir hit olabilirdi.

Yine de Dreamcast'in başarısızlığı, kaybolan kimliğinin, sezgisel ve derinlemesine bilgi eksikliğinin bir ürünüydü. ve SEGA'nın Sony'nin yükselen statüsüne karşı bir donanım üreticisi olarak azalan itibarı.

Sonunda Dreamcast, başarısız olan ancak hak etmeyen bir konsolun altın örneğidir.

Sefil Bir Şekilde Başarısız Olan (Ama Olmaması Gereken) 5 Oyun Konsolu

Bazı oyun konsolları, parlak bir vuruş olmasına rağmen asla başaramadı. İşte haksız yere başarısız olanlardan birkaçı.

Sonrakini Oku

Yazar hakkında