Görüntü Sabitleme Nasıl Çalışır?

Fotoğraf makinesi sarsıntısının neden olduğu hareket bulanıklığı, özellikle daha uzun odak uzaklığına sahip lenslerle bir fotoğrafçı için en sinir bozucu şeylerden biridir. Düşük deklanşör hızlarında elde fotoğraf çekmeyi denediyseniz, kamera sarsıntısının görüntü netliği üzerinde tam olarak ne yaptığını bilirsiniz.

Peki, fotoğrafı nasıl keskin tutuyorsunuz? Pekala, üç seçeneğiniz var. Deklanşör hızını artırın, bir tripod kullanın veya görüntü sabitlemeyi etkinleştirin.

Bu makale, nasıl çalıştığı, ne işe yaradığı ve farklı türlerle ilişkili olumsuzluklar dahil olmak üzere yaygın görüntü sabitleme biçimlerini açıklayacaktır.

Görüntü Sabitleme Nedir?

Görüntü sabitleme, lensinizde, kameranızda veya yazılımınızda yerleşik olarak bulunan ve kamera sarsıntısının neden olduğu bulanıklığı en aza indirmeye yardımcı olan özel bir teknolojidir. Farklı üreticiler, görüntü sabitlemeyi aşağıdaki gibi farklı şeyler olarak adlandırır:

• kanon: Görüntü Sabitleme (IS).
• Nikon: Titreşim Azaltma (VR).
instagram viewer
• Tamron: Titreşim Kontrolü (VC).
• Sigma: Optik Stabilizasyon (OS).
• Sony: Optik Sabit Atış (OSS).
• Pentax: Sarsıntı Azaltma (SR).

Teknoloji genellikle üreticiler arasında benzerdir. Avantajı, daha yavaş bir deklanşör hızında veya hacimli bir tripod olmadan daha keskin fotoğraflar çekmenize olanak sağlamasıdır. Daha düşük bir deklanşör hızının etkinleştirilmesi, daha düşük bir ISO değeri (daha az parazit) kullanabileceğiniz için daha iyi resim kalitesi anlamına gelebilir.

İlişkili: Fotoğrafta Pozlama Üçgeni Nedir?

Görüntü sabitleme, tripod veya yalpalama olmadan sabit video çekimi yapmak için de çok kullanışlıdır.

Lens Tabanlı Sabitleme Nasıl Çalışır?

Lens tabanlı stabilizasyon, kayan bir lens elemanı aracılığıyla çalışır. Titreşim (veya kamera sarsıntısı) jiroskopik sensörler kullanılarak algılanır.

Çoğu lenste, sabit kaydırma görüntüleri sağlamak için yalnızca dikey eksende sabitleme sağlayan bir "kaydırma modu" bulunur.

Lens Tabanlı Görüntü Sabitlemenin Avantajları

Lens tabanlı görüntü sabitleme, özellikle daha uzun odak uzunluklarında ve eski DSLR fotoğraf makinelerinde, kamera içi sürüme göre bazı avantajlara sahiptir.

Örneğin, bir fotoğraf makinesinin otomatik netlemesi, görüntü zaten sabitlendiğinde daha doğrudur. Ek olarak, bir fotoğrafçı, optik bir vizörden bakarken lens sabitleme özelliğine sahipse sabit bir resim görecektir. Onsuz, titrek, daha az ayrıntılı bir fotoğraf göreceklerdi.

Lens Tabanlı Görüntü Sabitlemenin Dezavantajları

Lens tabanlı stabilizasyonun iki dezavantajı vardır.

İlk olarak, yalnızca yatay ve dikey eksenlerdeki harekete karşı koyabilir. Bu, herhangi bir dönme hareketini algılayamayacağı veya sabitleyemeyeceği anlamına gelir.

İkinci dezavantaj maliyettir. Sabitlemenin kamera içinde olması yerine her lensin kendi görüntü sabitleme sistemi ile donatılması gerektiğinden, bu lenslerin maliyeti daha yüksektir.

Peki ya Kamera Tabanlı Görüntü Sabitleme?

Vücut içi görüntü sabitleme (IBIS) genellikle sensör kaydırma teknolojisi ile çalışır. Teknolojinin kendisi çok karmaşık olsa da, konsept basittir. Sensör, lens tabanlı stabilizasyondaki kayan elemana benzer şekilde kameranın hareketine karşı koymak için hareket ettirilir.

Kamera içindeki jiroskopik sensörler hareketi algılar ve bilgiyi hareket eden aktüatörlere geri gönderir. kameranın görüntü sensörü ters yönde.

Aradaki fark, sensör kaymasının dönme hareketine de karşı koyabilmesidir. Aslında, sensör tabanlı görüntü sabitleme teknolojisinin çoğu, yatay, dikey, yuvarlanma, eğim ve sapma olmak üzere beş eksende çalışır.

Yatay ve dikey eksenler, kameranın yukarı ve aşağı veya sola ve sağa hareket ettiği zamandır. Yuvarlanma, kameranın yatay eksen boyunca döndüğü zamandır. Pitch, kameranın yukarı veya aşağı eğildiği zamandır ve sapma, sola veya sağa eğildiği zamandır.

Vücut İçi Görüntü Sabitlemenin Avantajları

Gövde içi görüntü sabitlemenin bariz avantajı, üç ekstra dengeleme eksenidir. Dönmeyi hesaba katabilmek, vücut içi stabilizasyonun genellikle lens bazlı stabilizasyondan daha çok yönlü ve doğru olduğu anlamına gelir.

Gövde içi görüntü sabitleme, fotoğrafçıların bu olmadan lens kullanmasına olanak tanır. Ayrıca, lenslerin mutlaka bu özellik ile üretilmesi gerekmediği, yani daha ucuz ve daha hafif hale getirilebilecekleri anlamına gelir.

Sensör tabanlı stabilizasyon, yıldız izleme modları (Pentax'ın Astrotracer modu gibi) gibi diğer kullanışlı kamera özelliklerinin ortaya çıkmasına da yol açtı. Bir GPS modülü yardımıyla bir kamera, dünyanın dönüşünü izlemek için sensörünü aktif olarak hareket ettirebilir, bu da astrofotografi sırasında çok daha uzun pozlama sürelerinin kullanılabileceği anlamına gelir.

Vücut İçi Görüntü Sabitlemenin Dezavantajları

Vücut içi stabilizasyon, bir optik vizör (OVF) aracılığıyla görüşün sabitlenmemesi gibi bir dezavantaja sahiptir. DSLR'ler, resmi OVF'ye yansıtmak için bir ayna kullandığından, ancak sensörde sabitlendiğinden (vücut içi sabitleme için), görüntü titrek olacaktır.

Bu, özellikle hızlı hareket eden nesneleri takip ederken uzun odak uzunluklarında sorunlu olabilir. Daha eski DSLR'lerdeki otomatik odaklama sistemleri de aynı sebepten zarar görecektir.

Elektronik vizöre (EVF) yansıtılan fotoğraf doğrudan sensörden geldiğinden ve sabitlendiğinden, daha yeni aynasız fotoğraf makinelerinde bu bir sorun değildir.

İlişkili: DSLR ve Aynasız Fotoğraf Makineleri Arasındaki Fark Nedir?

Dijital Görüntü Sabitleme Nedir?

Elektronik görüntü sabitleme olarak da bilinen dijital görüntü sabitleme, başta video olmak üzere bazı kameralarda kullanılır. Dijital görüntü sabitleme, her kareyi hareket açısından analiz eder ve sabit bir video üretmek için bunları piksel piksel kaydırır. Bu teknik, kamera titreşimini azaltabilir ve sabit bir video oluşturabilir.

Dijital görüntü sabitleme, Adobe Premiere Pro'nun Çarpıtma Sabitleyicisi gibi işlem sonrası yazılımlarda da yapılabilir.

Bu tekniğin bir dezavantajı, çerçevenin dışındaki piksellerin bir tampon olarak kullanılması ve stabilizasyonu sağlamak için kırpılması gerektiğinden, elde etmek için kırpmayı gerektirmesidir. Genel olarak, kamera titreşimi ne kadar büyük olursa, kırpma da o kadar büyük olur.

Dijital görüntü sabitleme harika olabilir, ancak hatalı da olabilir ve videonuza yapaylık katabilir. En iyi teknik, mümkün olan en kararlı videoyu çekmek için gövde içi veya lens tabanlı görüntü sabitlemeyi ve ardından son rötuşları yapmak için yazılımı kullanmayı içerir.

Ne Tür Görüntü Sabitleme Kullanmalısınız?

Sonuç olarak, ihtiyacınız olan stabilizasyon türü, çoğunlukla elinizde ne olduğuna bağlıdır.

Kararlı video üretimi için, tekniklerin bir kombinasyonu genellikle harika sonuçlar elde edebilir. Ancak durağan fotoğrafçılık için, lens tabanlı veya gövde içi sabitleme, daha düşük deklanşör hızlarında keskin çekimler yapmanızı sağlar. Teknoloji, üreticiye ve ürüne bağlıdır. Bazı lensler ve kameralar, özellikle daha yeniyse daha iyi performans gösterir.

Yine de geleneksel araçları unutmayın! Video kafalı veya jiroskopik gimballi sağlam bir tripod, resimlerinizi veya çekimlerinizi kesinlikle dengelemeye yardımcı olacaktır.

Otofokus Aslında Nasıl Çalışır?

Otomatik odaklama, modern kameraların hafife alınması kolay bir özelliğidir, ancak bunun nasıl çalıştığını kendinize sormak için hiç durdunuz mu? Akıllı telefonunuz bunu nasıl bu kadar kolay yapıyor?

Sonrakini Oku

Yazar hakkında