Demek istediğimi kaçırdın. Dışarıda spor ve sokak dövüşü durumları arasındaki farkı anlamayan kötü eğitmenler var. Resmi bir dövüş sanatları ortamında edindiğiniz beceri ve kavramlar size kesin bir avantaj sağlar, ancak bir sokak durumunda değişmesi gerekebilir. Amaç kaçmak... canlı... bu bir şey yapmak anlamına gelse bile, sporunuz göz atma ve ısırma gibi onur kırıcı sayılır.
Örneğin, bir çapraz kol çubuğuna kalça attığını gösteren bir BJJ videosu ile karşılaştım. Videoda eğitmen izleyiciye iyi bir kendini savunma tekniği olduğunu söylüyor.
Dışında değil. Çünkü:
1. Kalça atışı iyi olsa da, çapraz kol çubuğu, kol çubuğunu patlatmanız durumunda sizi birden fazla saldırgana veya saldırganınıza açık bırakan fakir bir kişi için iyi bir savunulabilir pozisyondan fedakarlık etti.
2. Bunun üzerine kol çubuğu, rakibin kafasının üzerinden bir bacağınızı geçmenizi isteyen spor tekniği kullanılarak gerçekleştirildi. Ama bilin bakalım, eğer sokak kavgası varsa, kural yok. Rakibiniz bacağınızı ısırırsa ceza olmaz, ama şimdi incindiniz.
3. Son olarak, kol çubuğunu çekip dirseği kıran noktaya götürürseniz, sarhoş veya uyuşturucu kullanan bir saldırgan ağrıyı bile fark etmeyebilir.
Bu nedenle, kural eksikliğinin öğrendiğiniz tekniklerin değerini değiştirebileceğini anlayarak önemlidir.
Ayrıca bir dövüş sanatının artılarını ve eksilerini anlamada rol oynar. Judo'da bilek kilitleri veya vurma yoktur. Tae Kwon Do veya Wing Chun'da yer savaşı yok. Brezilya Jiu Jitsu'da kullanılan silah yok. Ancak kuralların olmaması, bu durumların herhangi birinin sokak dövüşünde ortaya çıkabileceği anlamına gelir.
Yani "kuralsız" eğitim alamasanız da, kural eksikliğinin bir kavga üzerindeki etkisini inceleyebilir ve buna hazırlıklı olabilirsiniz.
